Say bademleri,
Say acı olanı, uyanık tutanı say,
Beni de onlara kat:
Gözünü arardım hep, gözünü açtığında,
Sana kimselerin bakmadığı bir anda,
Örerdim ya o saklı, o gizli ipliği ben,
Ki onun üzerinde tasarladığın çiyin
Testilere doğru kaydığı bir zamanda,
Yüreğe varamamış öz bir sözle korunan.
Ancak böyle varırdın adına, senin olan,
O şaşmaz adımlarla kendine yürüyerek,
Savrulurdu çekiçler sanki bir çan kulesi
Boşluğundaymış gibi senin suskunluğunun.
Ölmüş olan o şey senin koluna girer
Ve işittiklerin de seninle birleşirdi,
Üç olup giderdiniz geceyi kat ederek.
Beni de acı yap, acı yap beni.
Bademlerden say beni
Paul Celan
İZDİHAM