Ne kadar çirkindik sevmek bitince.
I.
Konser başlamadı daha, gürültüyü izliyorum
Parmaklarım seğiriyor, mutsuzluk geliyor aklıma
Paslı teneke notaları başıma yağacak birazdan
O dönüp gelecek gittiği yerden
Kristal avize başıma dökülmez
Sahnedeki kamera bana doğru kıvrılmaz
Yerdeki karıncalar dizlerime tırmanıp
Kaybettiğim aşkı fısıldamaz
II.
Hemen bira içmemiz gerekiyormuş, öyle söyledi
Yalnız kalınca gördüm kırmızı gözlü olanı
Birdenbire ufaldı bakışımın ekranı
Kıvrık kirpikleri, mavi çilleri, burnunun ucunda kelebeği
Cızırdayan radyo adımı sormaz
Duvardaki ilanlar dile gelmez
Saklandığı yerden beni izlemez ay
Fareler halimden anlamaz
III.
Kanımın izlediği yol tersine döndü
Tırnaklarım döküldü, birden boyum kısaldı
Suyun altında öpüşen iki böcek gördüm
Ağını yağmalayan kırgın bir örümcek
Bulunmayan gezegene gidilmez
Şantiyede denize girilmez
Tuğlalara sürtünen demir beni duymaz
Bozuk motorun yankısı olmaz
IV.
Hiç böyle canlı görünmemişti bana
Kulağımın kıyısına oturup şaşkınlığımı içti
Sonra aşağı zıplayıp gözlerime baktı
“Ne kadar çirkinsin, seni çok seviyorum” deyip kaçtı
Olmayan bedene ses verilmez
Titreyiş tekrarlanmaz
Sahneden müzisyenler inince bitmez nota
Danseden demirler ölmez
V.
Konser başladı. “Dur, beni bekle” dedim ama duymadı
Şahdamarına vurulmuş bu müziğin
Kulaklarım çıldırıyor duymaktan ama o gitti
Biranın köpüğüne gizlediği sesle dudaklarım sevişti
Kalem sesi öldürmez
Çığlık bayıltmaz kendini
Koşsan da yetişemezsin olmayana
Aşka düşen kalkmaz ayağa
Pelin Özer
İZDİHAM