Rojan Tiryaki, Yaşami Anlatmak
Yeteri kadar sustuğumun farkına varmasaydım
Biri daha bavul toplamayı marifet sanarken
Orada bir kaç kez daha vurulacaktım
Bilmem
Düşünmemek en iyisidir belki de
Aklı başında kararlarımızın altında böylesi ezilirken
Umudu kendinden iki durak önce inen birinden
İnsanlık adına bir şey beklenemezdi
Ben de beklemedim
Hafta da bir gün paylaşmayı hatırlayan kadınlardan
Mesaisi biten kocalarına merhameti
Tanışmadığı sevgilisine şiir yazan bir adamın
Kıyıda kalmış saflığı bizlere öğretti
Buluşmak için seçtiği gözden ırak masanın kıymetini
Temiz kaldı aldığımız yaralar
Çürütmedi etimizi
Dara düşünce çalınan o kutsal kapılar
Bir bir kapanınca yoksul gönülle
Nereye gitsek sığamaz olduk
Yarım ağız söylediğimiz bu türküyle
Yine de bilemem
Koşarak varamamanın kuyusu daha derin belki de
Rojan Tiryaki
İZDİHAM
