kendi boşluğundan kaçanlar
boğulmaya gider bir başkasına
kanatır bazı kuşluk vakitlerini
yolları ve gülleri yanlış tutanlar
inerler sulara yaslanmak için
inerler… ama boğulmak
kolsuz bir adamın evinde ne arar
kendi derinliğinden kaçanlar
boğmaya gider bir başkasını
yan yana ağlaşan ırmaklar gibi
usulca seslenir hartıralara
siyahtan düştükçe süslenen kırlar
kendi sesinin ayazından kaçanlar
tutsun kendini birazdan kar yağar
kar tutsun kendini… ama üşümek
yanmış bir evin adamında ne arar
Şeref Bilsel, Sürgündeki Rüzgar
İZDİHAM