Şeyda Üzer, Küf Ağırlaştırıyor

I.
evden kaçıyorum, saçlarım ıslak
beni içine kıvır ya da aşağı sarkıt lütfen katlanmak
ceylanın yalnızlığı baba kurt ayaklarını altına alınca
yuvanın etrafını kazsaydın
geniş geniş sığardık dünyaya

II.
senin atların düzlüklerde kuruya dursun
benim üzerimi karın ilk taneleri ıslatıyor
ama evlenirsek güneye bakan bir ev alalım
bu eve geçince anladım
iç perdeleri açmadan gün dönmüyor
nem yapan aynalar alçısında
lazere başlamamış kızları arıyor
iki binanın arasından su alıyor
“kendinden bahset” dersen
küf ağırlaştırıyor
balkonu olmayan mutfağım
satılık olduğunu asamayan
niyet ettim yüzüm gövdeme mahsus, ruhum mahsustan
insan, huysuz bir koridorda yürüyor saati duran
bekleyiş unutmamak değil, beraber olmak da
mahcup ve yaza sarı hazırlan

III.
kaktüs meyvelerine inanıp salyangozun ertesi gününe çıkacak
uyuyanın üzerine battaniye örtecek
kalem içleri
geçti
topuklarında dizlerini altına almış ceylanı hissetmek
sen, kutsal ruhunu bir bakirenin rahmine düşürmedin
o da İsa’yı doğurmadı
evden kaçıyorum, saçlarım ıslak

IV.
yolumun üzerindeki birikmiş suda
dalların
durgun akıyor
sesinin yankılanmasına mest beş parmak izi
tokat, hizana gelen tek ilgi hâli
önümde öfken önümde mor nasıl başlar boynundan
elin yüreğimde
ayakları tekerlekli bir sehpada servis edilmeyi bekledim

V.
günlerden neydi, kaç aydı göreceğim
sesinle konuşlanan bıyıklarını uçurdukça
ne biçim güvercin yemledim
çatısı dar olan bir anneden doğmadım
kollarım tam
kaburgalarımı sayardım sana ama
çok sıkı bağlamışım hep içime atmaktan
Murat’ın bacağından vurulduğu
sabah, sen ve sokak
çok geçmedi, çıktı ciğerinde köz ve toprak
nargilecilik nedir ve nasıl öldürür, sığınak
burada söyledim bunları çünkü yakındılar

VI.
annemin haberi var
evden kaçıyorum, saçlarım ıslak

Şeyda Üzer

İZDİHAM