30 Kasım 2015

SeyitP, (y)

ile izdihamdergi

ruhunuzu kışkırtıp ışık hızıyla kendime kaçacağım
sadece siz bilin diye geldim
sırılsıklamdım dım dım belki de dın
çözümsüz şeyleri ve sağduyumu yağmurlu bir güne terk ettim
burası biraz flu

mürekkep lekesi değil ama yanlış anlaşılıyor bazıları
el sürmeyiniz
gömleğimin yakasındaki katilimin dudakları olabilir
ütüsü kaçmış arzulardan bahsettik
sonra onu son kez öptüm ıssız o rıhtımda
– bu geceydi sanırım
ve aklıma çiviledim bileklerinden
aşkı hecelemeyi kim öğretecek bana

nasıl bir körlüktür
acının anıldığı yerlerde masum şeylerden bahsetmek

en dokunaklı yerinden akmış afiş
bu duvara seni sormuşlar
yüzleri döküldüğü için
duyulur silik de olsa
bu çağ o kadar da sağır değil henüz

yürüyorum
içinden geçtiğim karanlığın rengini alıyor ruhum
Benerci kendine neden kıydı
bütün sorular hastalıklı
– bütün sorular neden hastalıklı
büyücü
korktum
çünkü incecik diye gece
sökülürse, ah evet anlıyorum siz de böylesi küskünlüklerle hoş geldiniz

hepinizi tek tek seviyorum buradan
genişleyen ve daralan sonrasında patlayan şeylerin ardından
korkma hiç
sabahları sana geceleri şeytana uyuyorum hâlâ
açılmadık uçlarını dişliyorum kalemlerin yalnızlık hep basıyor
bir şeyler söyleyesim geliyor
bir süre kalıp, gidiyor
insanlar da yapıyor bunu, anımsa

üzgün şeyleri yanımda taşımıyorum artık

bu sis ve anlam karmaşaları
ayağını gazdan çekiyor biri
boşta ve boşluğa doğru yuvarlanıyoruz
ürkek hayatlar riskli dallardan havalanıp bir göğe karışıyor
uğruna sevişilecek ne kaldı şimdi

evet,
üzgün şeyleri yanımda taşımıyorum artık