26 Şubat 2016
Turgay Demir, Eksik Şiir
Matematiği kılıçtan geçirdim ve sosyal bilgileri
meteliğim olsa, tek kurşunla gözünün akından mıhlayacaktım
kim yazmışsa silsin geri şu acıklı şarkıyı dedim garsona
assolist salya sümük, ne bahar akşamıymış…
seni düşünüyorum, evreni ve ayakucumda cereyan eden ölü kuşları şimdi
bölüşür müyüz seninle biz
raylıları, yelkenlileri bir de belediye amblemli dört kollu bir şeyleri?
aramızda bir deniz kendini boşluğa bırakmış şehre köpürüyor
inanmayı öğrendim kuantum fiziğinden
şarabın rengini yağmurdan aldığını, duayı ve alçak irtifada kalbinden isabet almayı
yalvardım kendi tanrımdan başlayarak hadese, erosa en çok afrodite
siz de benim inandığım tanrıya inanın diye.
yalnızlığı içimin sınırlarına doğurur ve çürütür
değil mi hüzün, ruhumun eklemlerini?
ruhum diyorum ulan, sansürleyemezsiniz!
seviyorum, kendime doğru uçuşan mermileri
ağzıma sürmediğim tonlarca alkolün bir anlamı oluyor can çekişirken
ben mahalle maçları organizatörü, nam-ı değer vızıldayan sapan
o vakit Sovyetler daha sosyalist, cam kırmak daha çocukça bambaşka bir başkaldırı
babamın saçları simsiyah, annem senden çok daha güzel sonsuz ve sahici
seni seviyorum!
seni seviyorum!
eksik şiirlerimden fazla, annemden eksik.
Turgay Demir
İZDİHAM