26 Şubat 2016

Turgay Demir, İrtifa kaybediyorum

ile izdihamdergi

Unutmak; ikna etmek dünyayı
dönmekten yorulduğuna.
Akrebini öldürdüğüm yelkovan kadar yalnızsan,
içliysen bir nardan daha fazla
Tedirgin parmaklarımdan kıpkızıl mutsuzluğuna
Gereği neyse en fiyakalı yerinden
arz ve rica ederim.

Sakin bir gecenin anarşist loş ışıkları
Sayısız sonlu gölgelere gebe.
Ama üşüyen bir insan
ama evsiz bir kedi
geniş zamanlar içre sendeler durur,
aklımın kuytularında.
düşünedurmuşum sende kendimi,
kendimde seni.
Façası düzgün bir felaketten
Sağ kurtulmuş bu şiir.

Yokluğun
yağmur kıvamında namuslu bir akşamüstü
afrikada bir güne çalar yüzümün rengi
kimsesiz kalmanın kestirme yoludur aşk.

Gece
kirpiklerinde doğup kederleşiyor
Allahın, saçlarına şerh düştüğü kadınsın
Sesinde çatlıyor olmayanlarım
İsminde başımı zonklatan bir gürültü var.

İltifat ediyorum:
Bugün ben dünden daha çirkinim
itiraf ediyorum:
İrtifa kaybediyorum kule, sizleri seviyorum.