Beni sen ittin tehlikede yaşamaklara
Beni sen zorla ittin hatırlatırım.
Gitme dedim gözlerimle yalvardım.
Işıklara büyülenmiştin
Sönmeden günah yanan
Işıklara koştun, beni karanlık bıraktın.
Oysa ben ezilecek kız değildimbiliyorsun.
Bayrakaçmış orduyu çiğner de geçerdim.
Tek seni çiğnemedim, çiğnemek istemedim
Acımak kuşandım sana karşı sonra sevmek denedim.
Anıtladım ellerimle, yücelttim kendim de kendim.
Seni ben çizdim, ben işledim, ben yoğurdum.
Bayramladım, şölenledim, süsledim içten.
Tuttun çaresizliğimi kollayıp bir casus gibi sen,
En umulmaz zamanlarda bıraktın beni gittin
Yalnızlığımın çorak ülkesine ehramlar diktin.
Söksem koparsam durmaz açar yine
Yüreğime diktiğin elem çiçeği
Ben eksilirim de o çoğalır her geçen gün
Hatta yaşantımı tüketir de
Tükenmez senin bendeki hüznün
Bu hüzündür bu hüzün beni asıl iten,
Tehlikede yaşamaklara yasaklara
Yayından fırlamış ok gibiyim
Dönemem artık istesem de dönemem
Geçtiğim bütün köprüleri yıktım anla.
Türkan İldeniz
İZDİHAM