Ümit Yılmaz, Zıtlıkların Âhengi
emperyalist yataklarda sevişelim sevgilim
sömürgeleştirelim keşfedilmemiş topraklarımızı
ben yalanlar söyleyeyim sana durmadan
sen her zaman inan bana
ya da inanıyormuş gibi yap
üzülmeyelim
putlarımızı sergileyelim haşmetli kürsülerde
aynı kürsülerden bırakalım aşağı doğru
her parçasının altında ayrı ayrı ezilelim
özgürleşelim
acımasız vakitlerde sarılalım sevgilim
birbirimizi öyle sıkalım ki yorulmadan
kaburgalarımızın çatırdamalarını duyalım
korkalım
ama acımasız vakitlere inat
acımasın canımız
görenler desinler ki
bu ikisi
nasıl yer bulamamışlar kendilerine
nuhun gemisinde
dağıtamasınlar dikkatimizi
biz karada kulaç atarken hayallerimize
utanmaz köşelerde bakışalım sevgilim
her bir köşe düz olsun bir anda
dünya yuvarlak kalsın
dil gerçeklere dolansın
kimse lafı dolandıramasın karşısındakine
en gizli duygular
söylenmeden hissedilsin
utanarak söylensin
çünkü en güzel duygular
utanmadan söylenmeyenlerdir
en kalabalık şehirlerin
bilinmeyen mahallelerinde
çıkmaz sokaklarında yaşayalım sevgilim
haberimiz olsun birbirimizden
lakin bir türlü kavuşamayalım
ateş deniz toprak hava
hepsi birden engel olsun
ve tüm bunları bilmek yetsin bize
yetinerek yaşayalım
Ümit Yılmaz
İZDİHAM
