benim işte yine o, kendi söküğünü dikemeyen ben
her şey oldu da hep olmayanın peşindeyim
kendini deşip deşip irin içen işte ben
çocukları da seven ama sezdirmeden
boyna sürülen bıçağı ince ince bileyen
muskasında yoksulluk duasıyla dolaşan ben
sakarlık tanrısı, cahiliyeden gelme aristokrat
ağlayan çocukları boğmak isterim bu yüzden, fakat
benim işte o, aşırılıklar prensi, kör kalem ben
mahallenin iti, evvel ve ahir zaman cücesi
kendini tırpanlayan, babası yok sülalesinin baş piçi
tanrım, beni neden yalnız bıraktın, diyen ben
yalpalayan bir kamburun mor gölgesi
piçim işte, şeytan doğar içimdeki sevgiden
tehlikeli sözler edin, edinin, utandırın beni
sevgiyle değil, sövgüyle büyütülen çocuk ben
ne ettimse ben ettim kendime ben ben ben
bir piçim ben, dövün ve hor görün beni
Yavuz Türk, Kumaş, Yeniyazı Yayınları, 2010, s. 12-13.
İZDİHAM