27 Mart 2017

Yedi İklim Dergisi 30 Yaşına Girdi, Delikanlı

ile izdiham

1987’nin Mart ayında başladığı yolculuğunda 30.yıl coşkusu yaşayan Yedi İklim, ustalarla genç kalemleri bir araya getirmeye, bizlere derin izler bırakmaya devam ediyor. Kapağın hemen ardında “Yedi İklim’in Şiir Boyutu” adlı yazısıyla Osman Bayraktar karşılıyor okurları. Yedi İklim ailesinin kadim üyesi olan Bayraktar, dergideki şiir geleneğini anlatıp, usta isimlerle yeni isimlerin nasıl hemhal olduğunu büyük bir içtenlikle ortaya koyuyor. Bayraktar’ın ardından Mustafa Cemil Efe’nin “Hüsn-i Hatt”ıyla karşılaşıyoruz. Hilye-i Şerifinde şu dizeler takılıyor gözlerimize: “Kametin ey bütan-ı lâ mekan pirayesi/ Nurdan bir servdir düşmez zemine sayesi.”

Şiir iklimi birbirinden değerli isimlerle açılıyor. Nihat Hayri Azamat “öl denildi öldüm” deyip ardından ölümün renklerini sunarken “Seyran” adlı şiirinde, Osman Serhat Erkekli ve Murat Karacan “Yorgun İnsanlık” şiirinde “En çok da zamansız ölüm yoruyor.” diyerek aynı temalı ayrı iki bakış açısı sunuyor bizlere. Ali Günvar “4. Kadir”, Yasin Doğru “Firuze”, Bedri Mermutlu “İstanbul Benim Kıyımda”, Ethem Erdoğan “Neşter”, Mehmet Tepe “Halepli Bahçe”, Abdurrahman Ekinci “Bir Dil İki İnsan” ve “Uçmak ve Fiili”, Muhammed Cemal Ünal “İşaret”, Ömer Hatunoğlu “Hayat Daimi Yorgunluk”, Sulhi Ceylan “İbn Arabi Hazretlerine Fısıldama”, Bilal Yavuz “Dehlizler Körfezinden”, İshak Aslan “Adem Güncesi”, Hayrullah Gürdağ “Sevildiğimi Biliyorum” adlı şiirleriyle kapıyoruz ilk bölümü.

İkinci bölümün ilk eseri Hasan Aycın’dan geliyor. Adem Turan’a ithaf ettiği çizgisi dostluğun ayrı bir tezahürü olarak canlanıyor zihinlerimizde.

Öykü kapısının anahtarı Osman Koca’nın ellerinde. “Yediveren” adlı öyküsünde Yedi kız arkadaşın aralarında geçen olayları, yaşanmışlıkları, sırdaşlıkları kendine has biçemi ve nevi şahsına münhasır dili ile sunuyor bizlere. Dursun Ali Sazkaya “Tepede Bekleyen Çocuk” adlı öyküsünde ise baba hasreti çeken bir çocuğun gözünden bakıyoruz dünyaya. Gurbetten bir türlü gelmeyen babasına olan hasreti sonunda umutsuzlukla son bulurken, bir an çocuğun yerinde buluyoruz kendimizi. Sazkaya’nın dili akıcı, sade ve kendine has. İsmail Demirel “Roman Müsveddesi” ve Nurettin Durman “Perdeleri Kışkırtan Rüzgar” adlı öyküleriyle ilk öykü kapısını kapatıyoruz.

Diriliş Geleneği

Osman Bayraktar “Diriliş Düşüncesinin Sistematik Yanı” adlı incelemesiyle Diriliş Düşüncesine farklı boyutlardan yaklaşıyor. Üstat Sezai Karakoç’un beslendiği damarı, sosyolojik ortamı, uygarlık yaklaşımı, tarih boyutu, gelecek perspektifi gibi açılardan ele alarak bize düşünsel bir izlek sunuyor.

Mahmut Babacan ise “Prof. Dr. Ömer Faruk Akün’ün Ders Notları: Ahmet Haşim-1” adlı incelemesiyle Ahmet Haşim’i bir akademisyenin gözünde inceleme fırsatı buluyoruz. Ömer Hatunoğlu ise Alaattin Karaca ile bizlere keyifli bir Röportaj sunuyor İkinci Yeni şiiri üzerine.

Bilgin Güngör “Eleştiri Alanında Bir Üretici Aydın: Tim Parks”, İbrahim Coşkun “Batı’nın Sol Yüzü Kominizm Eleştirisi: Gagaringrad”, Nesrin Karavar’ın Halil Barcena’dan çevirdiği “Çağdaş Arap Edebiyatında Boğa Güreşi”, Reşide Gürses’in Warner Sylvia Townsend’den çevirdiği “Zümrüdü Anka” ve Halim Öznurhan’ın Muhammed Abdulbari’den çevirdiği “Yanılgı” adlı eseriyle inceleme ve çeviri bölümüne son veriliyor.

Furkan Murat Sağlam “Bir Umman Masalı” adlı gezi yazısı ile dergideki yerini alıyor. Körfez ülkesi olarak bilinen Umman’a dair kültürel, sosyal, eğitsel gibi birçok alanda bize bilgi verirken aynı zamanda Sağlam’ın çekici dili ile kendimizi Umman’a gitmeyi ister halde buluyoruz.

Hakkı Aytaç “Cennet Nene”, Fatih Memiş “Nerede Kaldı Uzak”, Mehmet Zahit Eren “Sine” ve “Sonrasız Bir Örtü”, Ayşe Adem “Serçenin Doğum Günü”, Yusuf Bilal Aydeniz “Metafiziğin Burcunda”, İlhan Kurt “İşgal”, Ahmet Avcı “Dikensiz Gülün Suretlerdeki Sancılı İzdüşümü”, Erva Aktaş Kılıç “Bir Gergefi Dokurken Çocuklar”, Fatih Şener “Ey Zülal”, Zeynep Seyyah Ak “Simyam ve Yarım Asır”, Zehra Peker “Kara Çocuk Bu Rüyayı Terk Etme” adlı şiirleriyle derginin şiir iklimine katkı sağlıyorlar.

Nihan Feyza Lezgioğlu “Karmaşık”, Kemal Çeliktaş “Salıncak”, Buğra Taşova “Sessiz Adam”, Numan Keser “Eflatun”, Murat Kızmaz “Zaman Makineleri: Mektuplar”, Berk Tüter “Kayıp Hikaye” adlı eserleriyle öykü ve denemeleri ile dergiye katkı sağlayan diğer isimler.

Yeni Okumalar Değiniler kısmında ilk olarak İbrahim Coşkun’un yazdığı Medeniyet Burçları derneği tarafından yayımlanan “Sezai Karakoç Kitabı” var. 60 yıllık yazın hayatının ilmek ilmek işlendiği kitapta, Karakoç hakkında bilinmeyen birçok şey de var. Ethem Erdoğan ise “Bir Savunma Biçimi Olarak Sümeyye Şeker Şiir” ile Sümeyye Şeker’in “Bekleyiş Vezinleri” kitabını, “Kıyasıya Şiir” adlı yazı da ise Yasin Doğru’nun “Gül Ateş” şiir kitabını tanıtırken, “H-aykırı” dergisinden de haberler veriyor. Funda Özsoy Erdoğan, Cihan Aktaş’ın “Şirin’in Düğünü” kitabını incelerken, Yasin Vurgun “Emir Kalkan’a Saygı: Öykü Ödülü”nden haber veriyor. Son olarak Mustafa Nurullah Güneş ise “90’lı Yıllardan Esen, Ağan, Ağaran Bir Yalnızlık Senfonisi: Ercan Ata’nın ‘Son Bisküvi’ Öyküsü Kitabına İzlenimci Bir Bakış” adlı tahlili ile dergi son buluyor.