Yitik Cennet Kitabından Seçilen Bölümler

“Bir cennet bağışlanmıştır insana. Ve cennetinin koruyuculuğunu yapma onurundan da mahrum bırakılmamıştır insanoğlu. Ne büyük bir onurdur.”

“Romalı ezerken mahkûmdur. Beriki ezilirken özgür.”

“Babil esaretlerinden beri sanki Kudüs hep düşüyordu.”

“Ama seslenileni, anlamı öldüremeyen, sesi ve sesin sahibini öldürmeye kalkar.”

“Devlet, öylesine var oldu ki yok diyebilirdiniz.”

“İnsanoğlu nasıl ki başlangıçta zamanın çıkageldiğini hissedince öleyazdığını sandı. Ama dünyada asıl karşılatığı yabancı unsur, zamandı. İşte ilk defaydı ki insan dünyada olduğunu anlıyordu. Zaman, dünya hayatının öteki dünya hayatına karşıtlığını en keskin renklerle ortaya çıkaran yeni bir ayraçtı.”

“Allah’ın razı olduğu kişiye tufan bile bir sığınaktır.”

“Âdem’in dünyada Cenneti, ahireti özleyişiyle dönüş dairesinin yarısı bitmiş olur. Dönüş başlamış demektir. Kader bir gün daireyi tamamladığı zaman, yolculuk ilk çıkış noktasından yine en yüce noktaya yöneldiği vakit bir başka iklimin rüzgârları esecektir. Kulağımıza başka sesler gelmekte, ayağımızın altından artık toprak kaymaktadır.”

“Bütün lambalar sönmüş olsa bile hatıra lambası yanmaktadır.”

“Uzaklaştırma yaklaştırma içindir.Ayrılık buluşmaya doğrudur. Yitirme bulma arzusunu uyandırır. Gurbette söylenir sıla şarkısı.”

“Ah! Düşüşsüz insan! Benden övgü bekleme. Düşüşün tadını almayan insan! Senin, yücelerin arılığından haberin var mıdır? Ruh gecesinin yedi katlı karanlığına batmamış yürek! Sana ışıklar ve aydınlıklar ne der?”

“Ey zindanda bir gece geçirmemiş dost, güneşe doğru çılgın koşuşu yapacak çocuk olabilecek misin? Ey yükseklerden büyük seslerle düşen su, bu yalçın kayalara bir şelâle borçlu olduğunu biliyor musun? Sessiz ve dilsiz duran mezartaşı! Kitabendeki çizgiler, iniş ve çıkışı derinleştikçe seni tarihin içine yerleştirir, farkında mısın?”