Anne ben bugün evleniyorum.
Biliyorum
Konuşacak çok şey var aramızda
Aramızdaki sessiz harfler, üç noktalar, boş sayfalar
Anne kelimeler anne kelimeler yakamdan tutmuş anla
Gün be gün anlıyorum kelimelere çıkmış falım
Kaçış yok, isyana kanım ısınmadı, haksızlığa çarpmayacaksa
Dostlarım var anne yalnızca birkaç kelime uzakta
Birlikte öfkeleniyoruz birlikte yürüyoruz
Oturup çay içiyoruz
Bir parantez açıyoruz dünyaya dünyada
Birlikte olunca her şey bir başka anne
Beni düşünme beni yok say hatta
Acılar çekmek istiyorum iyinin kötünün dışında beni yok say anne
Beni bırakma dua et emanet et Allah’a.
Anne ben bugün evleniyorum ve
Bu şiiri telefonun mesajlar kısmına damatlığım üzerimde yazıyorum
Dünyaya en az bir tokat atmak istiyorum
Ve en az bir ağaç dikmiş kadar bir miras
Anne garip değil mi
Evlendiğim gün uzun uzun ölümü düşünüyorum
Hiçbir şey demedin, hiç konuşmadın ama anlıyorum
Demek gidiyorsun Yunus diyen bakışlarını
Gidiyorum evet anne beni yok say
Nereye gitsem anne, nereye gitsem Allah
Sen dua et, şarkı söyle, torunlar bekle
Kocasından dayak yiyen kadınları, patronundan fırça yiyen işçileri, karısından papara yiyen patronları, hayattan sille üstüne sille yiyen yetim çocukları, her türlü garibanı her türlü doğru olanı, Allah’a doğru olanı
Koru kolla
Bana sık sık telefon et
Beni Allah’a emanet et
Yunus Melih Özdağ
İZDİHAM